Antwoord:
Nee, bij kredietderivaten is geen sprake van garantstelling namens derden.
Kredietderivaten en (betalings-)garanties hebben een aantal kenmerken gemeen. Beiden zijn gekoppeld aan een onderliggende rechtsverhouding, kunnen betalingsverplichtingen opleveren in geval van een verzuim in die onderliggende rechtsverhouding en kunnen dienen als financiële zekerheid voor de nakoming van die onderliggende rechtsverhouding.
Bij een betalingsgarantie is sprake van drie partijen, waarbij de verstrekker van de garantie (de bank) zich zal kunnen verhalen op de debiteur van de onderliggende rechtsverhouding (de cliënt van de bank). De bank en de cliënt hebben daartoe aangaande afspraken gemaakt.
Bij een kredietderivaat zal dat in de regel niet het geval zijn. De partij die het kredietrisico op zich neemt (de Seller) zal in de regel geen overeenkomst met de debiteur van de onderliggende leningen aangaan en niet afspreken dat de Seller zich op die debiteur zal mogen verhalen, indien de Seller onder het kredietderivaat aan de partij die het kredietrisico op de andere partij afwentelt (de Buyer) heeft moeten betalen. Als er sprake is van physical settlement heeft de Seller als eigenaar van de leningen weliswaar de mogelijkheid zich voor betaling tot de debiteur van die leningen te wenden. Het is echter geen vereiste voor het aangaan van een kredietderivaat dat Seller met die debiteur afspreekt dat Seller zich op de debiteur zal kunnen verhalen.
