Ahmed, jullie onderzoeken voor de overheid en het publieke domein wat er leeft. Voor het uitvoeren van onze taken vinden we het erg belangrijk om te weten waar mensen behoefte aan hebben. Het helpt ons bij het streven naar stabiele prijzen en duurzame welvaart. Hoe klinken de ontwikkelingen in binnen- en buitenland door in de gesprekken die jullie voeren?
De uitgesproken meningen op de flanken klinken luid en duidelijk. Daardoor vallen ze ook meer op. Maar uit onze onderzoeken, zowel kwantitatief als kwalitatief wordt duidelijk dat er ook een grote, wat stillere, meerderheid is. Als je wilt weten wat er in een samenleving speelt, moet je niet alleen naar de luidste stemmen luisteren. Daarom houden we interviews met alle diverse bevolkingsgroepen en daaruit komt vaak een heel genuanceerd beeld naar voren.
Schuiven de prioriteiten van mensen mee met de internationale gebeurtenissen?
Op dit moment veroorzaken de geopolitieke ontwikkelingen veel onrust, bij iedereen. Het nieuws uit Amerika, de beelden uit Oekraïne, de zorgen om onze bestaanszekerheid. Er is zo veel gaande en het gaat in zo’n rap tempo. Het is voor een groot deel van de bevolking overweldigend en men kan moeilijk overzien welke gevolgen de gebeurtenissen zullen hebben op de eigen situatie. Of de energieprijzen weer gaan stijgen of de boodschappen duur blijven, wat gebeurt er met de rente, enzovoorts.
Wat daarnaast al langere tijd speelt en wat ook heel erg aan de basis raakt van mensen, dat is het tekort aan passende huisvesting. Starters, gezinnen, (ver)huurders en senioren, ze hebben er allemaal zelf last van of kennen iemand bij wie het speelt. En dan zijn er ook nog de zorgen over de koopkracht en de problemen in de zorg en het onderwijs.
Zijn de zorgen voor iedereen hetzelfde?
Niet helemaal. Mensen met een krappe beurs focussen, heel begrijpelijk, meer op hun eigen situatie. Zij vragen zich vooral af hoe de internationale ontwikkelingen zullen uitpakken voor hun portemonnee. Daar hebben de hogere inkomens, jong én oud, juist een meer uitgesproken mening over. Zij vinden het belangrijk dat daar ook wat aan gedaan wordt.
Wat leeft er bij de grote, stille meerderheid?
Deze groep vormt bij veel thema’s bijna de helft van de samenleving. Vaak zijn het tweeverdieners, gezinnen met kinderen, soms ook belast met zorg voor hun ouders. Zij hebben vooral behoefte aan duidelijkheid en een overheid die hun zorgen serieus neemt en daar wat aan doet. Het is een groep die in de afgelopen jaren veel op zich af heeft zien komen. Eerst de pandemie, vervolgens kwam de inval in Oekraïne en de energiecrisis, torenhoge inflatie en de moeizame totstandkoming van een nieuw kabinet. Al deze ontwikkelingen hebben ook deze groep niet onberoerd gelaten.
Het is financieel net aan voor deze middengroep ondanks dat ze modaal en twee keer modaal verdienen en als het tegenzit, hebben ze steun van de overheid nodig. Dat zag je tijdens de energiecrisis; toen is het onderwerp bestaanszekerheid voor hen echt gaan spelen.
Deze mensen hebben het superdruk en er komt veel informatie op ze af. De huidige geopolitieke situatie is ook voor hen niet goed te overzien. Amerikaanse hogere importtarieven en de mogelijkheid van een wereldwijde handelsoorlog, meer geld naar defensie, wat gaat dat allemaal betekenen voor de toekomst? Het is voor iedereen, ook voor deze groep, erg verontrustend.
Wat kunnen de overheid en instanties zoals DNB het beste doen?
In onzekere tijden heeft de samenleving behoefte aan een duidelijke, daadkrachtige overheid die problemen oplost. Er is behoefte aan begrijpelijke informatie van instanties die vertrouwen inboezemen. Wat ook helpt is, als mensen de gezamenlijkheid opzoeken en elkaar helpen, maar dat is niet altijd makkelijk in een gepolariseerde samenleving.